සන්නාලි පැතුම

නූල් කෑලි රෙදි බොත්තම්
උදේ ඉදන් කිටි කිටි කිටි
මහන මැසිම මොර දෙනවා
දිගට දිගේ ටියුබ් ලයිට්
ඔලුව උඩින් දිලිහෙනවා
ගතේ සවිය දිය වෙනකම්
අපි සන්නාලියො වෙනවා

ලබන මාසෙ නම් අම්මේ
නුඹට චීත්තයක් අරන්
මල්ලිට පොත් පෑන් අරන්
තාත්තාට බෙහෙත් අරන්
ගම රට එනවා සත්තයි
ගම රට එනවා

සක් දෙවිදුනි බලන්නේ

කිරි සුවදයි සිගිති දෝනිගේ
සියොළග හමන්නේ
ඒ සුවදට දෝ රථයේ
විදුලි රටා නටන්නේ
අම්මාගේ විරිදු සුරල්
හඩ නිම් නද නගන්නේ
ඒ නාදය නෑලවිල්ලක්
වෙලාද නුඹ නිදන්නේ
හිරිමල් විය තවම ගෙවන
නුඹේ පියා සිතන්නේ
අනාගතය ගෑනයි නුඹේ
නුඹට නෑහෑනෙ දෑනෙන්නේ
නුඹෙ අම්මා රථයෙ පෙළින්
පෙළ කහවනු නෙලන්නේ
නුඹට මිසක් ඈයට නෙවෙයි
කියලයි මට සිතෙන්නේ
සතෙන් සතේ එකතු වෙලා
ඈගෙ රබාන පිරෙන්නේ
කාසි නගන සිලි සිලි හඩ
නුඹට දිනෙක වටින්නේ
එවන් දිනෙක අම්මා වගේ
නුඹත් එයිද සිතෙන්නේ
අනේ එහෙම වෙන්න එපා
සක් දෙවිදුනි බලන්නේ…….

අරගලය

අරගලයේ නිමාව

පෙරෙට්ටුවෙ පෝළි‍මට ගනේෂන් ඇවිත් නැහැ
තා‍ඩවන් මුරුගේසු කණ්ණම්මා ඇවිත් නැහැ
කිරි ඵරුණු තුරු අතර සුළග ‍‍වත් හැමුවෙ නැහැ
කූ‍ඩැල්ලො බඩගින්නෙ ඵ්ත් උන් හැඩු‍වෙ නැහැ
සින්න දොරෙ පෙරිය දොරෙ හමුවෙලා කසුකුසුව
මුර සෝමෙ ඵ් අසළ ගැවසු‍නේ සැක මුසුව
පැයෙන් පැය ගෙවෙන මුත් මනිය දුන් හ‍ඩ මුසුව
ඩා බින්දු සේල් පොළ ඇරුනෙ නෑ යුහුසුළුව
කොළ පාට ජිප් වලින් නිළ ඇදුම් පා වුණා
බලු රෑන බුරබුරා වරින් ‍වර සැගවුණා
හෙමි හෙමින් හෙමි හෙමින් හිරු මුහුදෙ කිමිදුණා
රැවු නැගූ ඉල්ලීම් වල සද්දෙ අඩු වුණා
උදේ සිට රිදුමි දුන් සියොළගම මැලවුණා
කුසගින්න අවි දරා සටන් බිම වැජඹුණා
පැදුරකට ගුලි වෙලා දවස අහවර වුණා

බේඳුරු

මහ උසයි මහ උසයි..
අතු පතර මහ ගොඩයි
බදන්නට බැරි තරම් වට ප්රමානය ලොකුයි...
මහා වස්සානයද,
නියන් සායද දෙකම
එක වගේ නොවෙනස්ව
සමසිතින් වැජඹුනයි....
ළපටි ලා දළු දමා
තව තවත් සුවිසල්ව
වැඩෙනයුරු දිස් වුනා
සෙවනදුන් බිම කඩෙහි කටු අකුල් නොවැවුනා
අතු අතර කූඩු වල කුරුලු පැටවුන් නැගූ
කිචි බිචිය පැතුරුනා
නොසැලි උන් එක් මහා වැස්සක
සුලන් කෝඩෙක දැවටිලා
වැහි වලාකුලු රවටලා
තෙත බරිත වී,
හැඩුම් ස්වරයෙන්
පෙමින් ලන්වුනු
පුන්චිත්තෙක්

මහා අරටුව රිදවලා
මහා අරටුව හිල්කලා
හෙමි හෙමින් සාරය උරා
කඳ බදාගෙන පැතිරුනා...